Al heel jong ben ik gegrepen door de magie van de film. Voor een dubbeltje zaten mijn vriendjes en ik op zaterdagmiddagen in een gymzaal op lage banken te wachten op een uurtje dikke pret om de rare loop van Charlie Chaplin, de hilarische Dikke en de Dunne, de altijd falende Keystone Cops, de schele Ben Turpin en de onverstoorbare Buster Keaton. Film heeft mij nooit meer losgelaten en ik de film niet. Dus wordt het tijd om er ook maar een blog over te starten.
