Openingsscène Hitchcocks "Vertigo" onder de loep

Als acteurs in films bewegen (lopen, gaan zitten, iets pakken, zich omdraaien, enz.) ziet dat er als het goed is natuurlijk en vanzelfsprekend uit. Het lijkt wel of ze uit eigen vrije wil door het beeld lopen. Alsof ze het ter plekke bedenken. Maar niets is minder waar. Een goede regisseur bedenkt als een choreograaf elke beweging die een acteur maakt. In de beweging zelf kun je namelijk, naast de gesproken tekst, een heel (ander) verhaal vertellen. In ons land wordt hiervoor de term "mise en scène" gebruikt, het in scène zetten van een film of toneelvoorstelling. In Amerika gebruikt men daarvoor de term "blocking". 

"Master of suspence" laat beelden spreken

De vraag stellen wie is in de filmwereld de "The master of suspence",  is overbodig. Iedereen weet, ook jaren na zijn dood, wie daarmee bedoeld wordt: Alfred Hitchcock. Nog steeds worden zijn films vol bewondering bekeken. En voor iedereen die serieus met film bezig is, is hij een grote leermeester.

OP ZICHT: foto's van de première

Zondagmiddag 11 december was de première van OP ZICHT. Het was een volle bak in de grote zaal van MFC Camminghaburen. Met meer dan 70 mensen waren vrijwel alle stoelen bezet. Na een praatje van Jaap over het ontstaan van OP ZICHT werd de film Inzicht in OPZICHT van Albert Drijver vertoond. Na de vertoning van OP ZICHT, waar een roos een belangrijke rol in het verhaal heeft, was er een rode of een witte roos voor iedereen die een bijgedrage aan de film geleverd had. De bijgevoegde foto's tonen aan dat het een gezellige middag was voor zowel de makers als de kijkers.

OP ZICHT: "Inzicht in OP ZICHT"

Op zondagmiddag 11 december 2016 was de première van de film OP ZICHT. De zaal was stampvol en het was heel gezellig. Hoewel de film goed ontvangen werd, hebben we besloten om in de montage nog een aantal verbeteringen aan te brengen. Daarom kunnen we de film nog niet op "het internet gooien". Maar wat we wel kunnen laten zien is de heel mooie sfeerfilm van de laatste opnamedag "Inzicht in OP ZICHT' van Albert Drijver.

Masterclass van een echte Meester: Michael Caine

Het wonder van youtube is niet alleen een bron van vermaak, maar ook een onuitputtelijke leerschool. Ook op het gebied van film en films maken. Zo zijn er als je "masterclass acting" intypt veel filmpjes over acteren in film. Verschillende beroemde acteurs vertellen daar hun "geheim". Leuk om te zien, maar je leert er meestal niet zo veel van. Anders is dat bij de "Masterclass on acting by Michael Caine". Een uur lang neemt Sir Michael ons mee in de wereld van acteren, maar ook van regisseren. Het is een hele zit, maar elke minuut is een must. Ik geniet hiervan!

OP ZICHT: opnames klaar, een lokkertje

Vandaag hebben de laatste opnames gedaan van de de korte speelfilm OP ZICHT. Iedereen heel erg bedankt voor de enthousiaste en kundige medewerking. De beroemde regisseur Orson Wells zei het al: "Een schilder heeft genoeg aan een kwast, verf en doek. Een filmer heeft een heel leger nodig." En ik had voor deze film een heel goed, bijna onoverwinnelijk leger.
Wat nu nog moet gebeuren is monteren, geluid bijstellen en kleuren corrigeren. Nog wel aardig wat werk, maar noteer alvast in de je agenda: zondag 11 december 2016, 15.00 uur is de première in het MFC Camminghaburen in Leeuwarden. Vergeet niet op "Meer lezen" te klikken om de verrassende "teaser" te zien!

OP ZICHT: opnames in café DE STER

Dinsdag 1 november konden we eindelijk verder met de opnames van de film OP ZICHT. We konden de hele dag gebruik maken van een nog in tact, maar niet meer in gebruik zijnd café in Tzum. Veel dank aan de familie Bosch! Het mooie van dit café is dat er in 40 jaar niets aan veranderd is. We filmen dan ook in een soort "tijdscapsule" van de jaren 80-90. Dat komt heel goed uit, want ons verhaal speelt zich af in het jaar 1996.

"Chest forward, bluff it out"

In de film The Man who would be King (1975) van John Huston zat een volgens mij heel erg leuke "running gag". Even ter verduidelijking, een "running gag" is een grap die in de loop van een film een aantal keren terugkomt en daardoor - als de grap goed is en/of goed gebruikt wordt - steeds leuker wordt. Ergens in de eind jaren 70 heb ik deze film gezien. Al die jaren heb ik vooral juist de "running gag" die er in zat onthouden. Maar toen ik The Man . . . onlangs nog eens bekeek - eigenlijk speciaal  voor deze grap - zat die er helemaal niet meer in . . .

The Man who would be King is een avonturenfilm naar het boek van de schrijver Rudyard Kipling (ook van Jungle Book) over twee wat schlemielige Engelse ex-soldaten, fantastisch gespeeld door Sean Connery en Michael Caine.

De Kijker is "God"

Een tijdje geleden had ik een gesprek met een filmvriend over het maken van een speelfilm. Of beter gezegd: het bedenken van een verhaal voor een film. Ik vertelde hem dat als ik daar mee bezig was ik me soms een klein beetje God voelde. De vriend keek wat verbaasd op en zei: "Nou, God . . . ". Toen realiseerde ik me dat ik iets gezegd had dat misschien merkwaardig was en dat in ieder geval verkeerd begrepen kon worden. Misschien zelfs wel als blasfemie. Laat ik het proberen uit te leggen. 

OP ZICHT: nieuwe locatie gevonden

De filmopnames van de korte speelfilm OP ZICHT kunnen van start gaan. We zijn er in geslaagd om een andere locatie te vinden. In plaats van het café DE OSSEKOP in Leeuwarden gaan we de café-opnames doen in een leegstaand café in het dorpje Tzum. Een voordeel van deze nieuwe locatie is dat dit café nog meer dan DE OSSEKOP de sfeer ademt van de jaren 90, de tijd waarin het verhaal van onze film speelt.

Filmhogeschool in nog geen half uur

Op youtube is veel te leren over film en het maken van films. Ik heb al heel wat filmpjes over allerlei onderwerpen bekeken. Maar dit filmpje vind ik wel echt bijzonder. Ik heb het al meerdere malen bekeken en weet zeker dat ik het nog  vaak zal bekijken. Elke keer leer ik er weer van. Dat komt omdat het vol zit met compacte informatie die in een hoog tempo gepresenteerd wordt. Het gaat vooral over wat Amerikanen "blocking" noemen: het regisseren van de bewegingen en handelingen van de acteurs t.o.v. de camera.

OP ZICHT: nieuwe locatie gezocht

De opnames van de korte speelfilm OP ZICHT lopen helaas weer vertraging op. Door omstandigheden is de locatie café DE OSSEKOP niet meer beschikbaar. We gaan dus op zoek naar een ander sfeervol café in de binnenstad van Leeuwarden waar we één of liefst twee dagen overdag kunnen filmen. Voor hulp en tips houden wij ons aanbevolen, want tien enthousiaste acteurs en leden van de crew staan te popelen om aan de slag te gaan.

Film: In the mood for love

Een belangrijk credo in film is "show, don't tell". Film is een visueel medium. Altijd moet je zoeken naar beelden in plaats van woorden die duidelijk moeten maken wat je de kijkers wilt laten weten of voelen. Een stap verder is dat je het zelfs niet laat zien, maar alleen de suggestie wekt. De in Hong Kong geboren  regisseur Kar-Wai Wong (1956) is hier in zijn film In the mood for love (2000) een absolute meester in. 

In deze even fascinerende als prachtige film worden een man en een vrouw tegen hun wil verliefd op elkaar. Beiden komen bijna tegelijk te wonen in een groot huis met veel medebewoners waar privacy een totaal onbekend begrip is. Ze zijn allebei getrouwd, maar ontdekken snel dat hun beide echtgenoten een geheime relatie met elkaar hebben. In hun omgeving blijkt dat het hebben van buitenechtelijke verhoudingen, maar dan niet openlijk, als min of meer normaal gezien wordt. 

Film: Dolores Clairborne (1995)

Van Amerikanen vinden we vaak dat ze erg competitief zijn. Wij Europeanen vragen ons nogal eens af of het altijd zo hard moet? Vooral in Nederland is er op veel gebieden minder selectie en krijgt ook de middelmaat kansen. In Amerika telt alleen de winnaar. Wij hebben daar vaak kritiek op en vinden dat minder beschaafd en sociaal. Maar als het gaat om het leveren van topprestaties, is een strenge selectie toch het geëigende middel.

Film is bij uitstek een medium waar een samenbundeling krachten van mensen met toptalent en ambitie tot topprestaties leidt. Kijkend naar de film Dolores Clairborne (1995) van Taylor Hackford moest ik hier aan denken. Misschien niet een film die de geschiedenis in gegaan is als een topfilm, maar ik vind dat het talent er van af druipt. Om te beginnen al het verhaal van de beroemde schrijver Stephen King dat loopt als een trein. Vol verrassende verhaalwendigen zit. En spannend is tot het eind. Top acteerwerk (en casting) van Kathy Bates, Jennifer Jason Leigh, Judy Parfitt, Christopher Plummer  en John C. Reilly. Het scenario, de opnames en de regie zijn zo goed dat je geen tijd krijgt om al kijkend te analyseren en te kritiseren.

OP ZICHT: de eerste opnamedag

De meeste opnames van de korte speelfilm OP ZICHT moeten nog gemaakt worden. En daar kunnen we pas na de zomer mee aan de slag. Maar de van de opnames op de eerste opnamedag kunnen we al wat mooie sfeerbeelden laten zien. In dit korte filmpje van 1,5 minuut heeft Albert Drijver uitstekend de sfeer gevangen van ongeveer 2 uur filmen.

Monteren: techniek en gevoel

Op de weergaloze beeldbibliotheek youtube.com staan talloze films over het maken van films. Veel daarvan zijn niet om aan te gluren omdat ze ons alleen maar naar een pratend hoofd laten kijken. Die grappenmakers hebben dus  de eerste regel van film al niet begrepen: show, don't tell!

Dit filmpje (How does an editor think and feel) is andere koek. Interessant voor iedereen die van film houdt, kijker en maker. Toen ik er naar keek dacht ik: monteren lijkt wel muziek maken. Alles moet kloppen: maat, ritme, toon, volume, dictie. En de basis is technisch kunnen en heel veel gevoel.  Kijken, genieten en ter harte nemen.

OP ZICHT: Opnames uitgesteld

De geplande opnamedag dinsdag 19 april is helaas komen te vervallen. Privé-omstandigheden van één van de mensen van de crew maakten dat noodzakelijk. Het bleek ook niet mogelijk om op korte termijn een andere datum te vinden waarop niet alleen de mensen (11 mensen in totaal) vrij konden maken, maar ook de locatie (café De Ossekop) beschikbaar was. Daarom hebben we besloten om de opnames na de zomer plaats te laten vinden.

Film: Men & Chicken

Vijf broers, vijf hazenlippen, vier van hen zijn zwaar gestoord. Ze hebben één vader en verschillende moeders. Dat is de basis voor een absurd verhaal. Zo absurd dat je je bijna niet kunt voorstellen dat je het geloofwaardig op het scherm kunt krijgen. Toch slaagt regisseur Anders Thomas Jensen hier met vlag en wimpel in. Sterker nog, naarmate de film vordert ga je het bizarre en vaak op de lachspieren werkende gedrag van de vier totaal geschifte broers nog redelijk normaal vinden ook. Als je wilt weten hoe dat kan moet je de film zelf gaan zien.

En dat is aan te raden, want er zijn veel meer redenen om dat te doen. Om er een paar te noemen: prachtige enscenering, fenomenale acteurs, een verhaal dat je tot op het eind op het puntje van je stoel houdt en . . . het gaat ook nog ergens over. Waarover? Gewoon zelf kijken.

VOLLE BAK: de making-of

De film VOLLE BAK die wij (Albert Drijver, Henk van der Brug, Henk de Jong en Jaap Kiers) voor de filmclub Kleare Kimen gemaakt hebben voor een wedstrijd van  de afdeling NOVA-Noord heeft ons niet de overwinning opgeleverd. Maar we hebben er veel van geleerd en het maken was een feest. Kijk maar, het plezier dat we er aan beleefd hebben spat er af bij de prachtige making-of van Albert Drijver:

OP ZICHT-2 (voormalig BLIND DATE)

Na mijn vorige blog over de korte film BLIND DATE is het een tamelijk lange tijd stil geweest. Maar dat betekent niet dat er niets gebeurd is. Integendeel, omdat er zo veel moest gebeuren was er even geen tijd om jullie op de hoogte te houden. Er is dus veel nieuws. Hier komt het.

+ Om te beginnen is de titel veranderd. De titel BLIND DATE leek me bij nader inzien toch niet zo geschikt. Na lang nadenken is het OP ZICHT geworden. Graag jullie mening hierover als je de film gezien hebt.

Film: BLIND DATE -1: ACTEURS GEZOCHT

Na mijn eerste film "Een kopje suiker" staat er een volgend filmproject op stapel. De titel van deze nieuwe film is "BLIND DATE". Zonder te veel te verklappen is dit het verhaal. Een man en een vrouw hebben allebei in een café een eerste date, maar niet met elkaar. Toch raken ze samen in een geanimeerd gesprek. Maar als de date van één van de twee binnenkomt, ontstaan er problemen. Waar blijft de date van de ander? Is er nog iets te kiezen? Spreekt iedereen wel de waarheid? En hoe loopt dit af? Het wordt een korte film (geschat 3-4 minuten) vol verrassende wendingen, kerende kansen en een spannend slot.

De vierde wand

De "vierde wand" is een begrip uit de theaterwereld. Een toneel is een vloer met 3 wanden. Links en rechts zijn de coulissen, waarlangs de acteurs opkomen. De achterkant is het decor met een voorstelling die moet helpen het publiek de gecreëerde fantasiewereld te laten beleven. En de "vierde wand" is de zaal waar het publiek zit. In een film zijn geen echte wanden, maar is de kant waar de camera staat de "vierde wand".

Film: Bridge spies

De film Bridge of spies van Steven Spielberg heeft een nominatie gekregen voor beste film van 2015. Ik heb nu twee van de andere genomineerde films gezien, The big short en The revenant, en ik kan nu al zeggen dat Steven Spielberg op 28 februari bij de uitreiking niet met dat beroemde beeldje in zijn handen zal staan. Maar wie weet, misschien geeft de grootheid die Steven Spielberg in Hollywood toch echt wel is, zo'n grote schaduw dat het anders uitpakt. Mijn voorkeur heeft Bridge of Spies in ieder geval niet. Het is een prachtig gemaakte film. Perfecte enscenering, uiteraard goed acteerwerk (o.a. van Tom Hanks), mooie aankleding, ...

Film: Een kopje suiker ...

Hij is klaar, onze eerste speelfilm: Een kopje suiker ... We hebben er met z'n allen (Hadewych, Menno, Rudi, Jeen, Bert, Albert en ik zelf) hard en vooral met heel veel plezier aan gewerkt en wij vinden hem "steengoed". Jij ook?

Eerste film van Jaap

Binnenkort in dit theater: EEN KOPJE SUIKER

Een kopje suiker - 4: De making of

Afgelopen woensdagavond heb ik mijn hart definitief verloren aan het vertellen van verhaaltjes in beeldvorm. Door intensief samenwerken met enthousiaste, ambitieuze en deskundige mensen een idee vorm zien krijgen, is een heel mooie ervaring. Kijk maar of je er iets van terugziet in deze making of van Albert Drijver.

Film: The hangover

De bedenkers van het verhaal van de komische, zeg maar kolderieke film The hangover hebben het zich niet gemakkelijk gemaakt. Over het bedenken van een verhaal is een heleboel te zeggen, maar één ding is heel belangrijk: als de kijker, lezer of toehoorder zich niet kan of wil voorstellen dat dat wat verteld wordt ook zou kunnen gebeuren, dan haken ze onherroepelijk af. Met andere woorden, als je een verhaal verzint met gebeurtenissen en omstandigheden die eigenlijk totaal onmogelijk zijn, dan ben je als verteller, schrijver of filmer zo goed als kansloos.

Een kopje suiker - 3: De opnames

Opstarten valt niet mee

Een kopje suiker is mijn eerste speelfilm. Nou ja, dat "eerste" klopt het wel, maar "speelfilm" is een heel groot woord voor een filmpje van ongeveer 2 minuten dat eigenlijk niet veel meer is dan een grapje in de vorm van een korte film. Maar toch, het was de eerste keer dat ik te maken had met acteurs en een heuse filmploeg. En dat vond ik best spannend.

Billy Wilder, maker van tijdloze films

De laatste tijd ben ik in de ban geraakt van oudere films. De films die de tand des tijds hebben doorstaan, maar die ik om de een of andere reden nog nooit gezien heb. De voorlopig laatste in dat rijtje is Witness for the prosecution. Een film naar een boek van Agatha Christie. Dus spannend en ... als je denkt dat je het slot weet komen er nog minstens twee verassende wendingen achteraan. Prachtig vind ik dat. Deze betere, oudere films hebben eigenlijk altijd een goed verhaal, top acteurs (in dit geval o.a. Charles Laughton en Marlene Dietrich ) en ... bij deze film ook een echte kanjer als regisseur: Billy Wilder.

Film: Contagion (2011)

Het mooie van film is dat de makers ons door suggestie met licht en schaduw, montage, camerastandpunten en nog een heleboel andere technische en artistieke middelen van alles kunnen laten geloven zonder het ook echt te zien. De film Cat people (1942) is hier een heel mooi voorbeeld van. Maar het schijnbaar ongekeerde kan ook. 

Films: Cat people (1942 en 1982)

In de jaren 30 tot 50 van de vorige eeuw werden in de grote studio's in Hollywood A- en B-films gemaakt. De A-films waren de dure producties van de topregisseurs met de grote sterren. De productiekosten van de B-films waren veel lager. Deze films waren bedoeld om in de kleine bioscopen in de stad en in de filmzalen op het platteland gedraaid te worden. De B-films waren voor de studio's een soort kweekvijver voor nieuw talent. Een groot voordeel voor de regisseurs was dat de productierisico's van deze films veel minder waren dan die van de grote films. Hierdoor was er vaak meer vrijheid bij het maken van de film en kon men meer experimenteren. Maar het feit dat er weinig geld beschikbaar was, had ook voordelen. Iedereen was gedwongen om met een minimum aan middelen het maximale resultaat te bereiken. Dat maakte de filmmakers erg vindingrijk.