... bijzondere kleuren (vooral door de nabewerking) en al het andere dat er nodig is om een film er goed uit te laten zien. Maar het verhaal vond ik toch wat "dun". Ik heb meer dan 2 uur lang zitten genieten, maar had tijd genoeg om te kijken hoe mooi ik alles van deze film wel vond. En dat is voor het verhaal in een film nooit een goed teken.
Weer komt Spielberg met een film die een periode in de geschiedenis moet verbeelden. Het lijkt wel of je zijn oeuvre in twee categorieën kunt verdelen. Zijn "entertainment" films die allemaal kaskrakers waren, zoals Jaws, de Indiana Jones films, The adventures of Tin Tin, The lost world: Jurassic Park. En zijn op de geschiedenis geënte films, waarvan Bridge op Spies voorlopig de laatste is. Andere waren o.a. Schindler's List, Saving of Private Ryan, War Horse, Munich, Lincoln.
Ook dat zijn natuurlijk pure actie- en avonturenfilms (het is Hollywood, niet waar) en daar is niets op tegen. Maar wat me wel op begint te vallen is dat de held, de hoofdpersoon waar het publiek zich mee identificeert, altijd lelieblank is. En dan bedoel ik niet de kleur van zijn huid, maar zijn karakter. In de verste verte is er niet een vlekje op de hoofdpersoon te bekennen. Hij heeft het moeilijk, hij twijfelt wel eens, hij moet soms van ver komen, maar hij is de goedheid zelve en blijft altijd in de goede zaak geloven. Ik vind dat niet altijd even geloofwaardig en dan houdt bij mij de identificatie op.
Daarom Steven, je volgende geschiedenisfilm maar over de inval in Irak en het optreden van de Amerikaanse soldaten o.a. in de Abu Ghraibgevangenis? Als je dat een beetje eerlijk en objectief doet, is dat geheid een giga kaskraker en maak je mij een nog grotere fan dan ik al ben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten