De Kijker is "God"

Een tijdje geleden had ik een gesprek met een filmvriend over het maken van een speelfilm. Of beter gezegd: het bedenken van een verhaal voor een film. Ik vertelde hem dat als ik daar mee bezig was ik me soms een klein beetje God voelde. De vriend keek wat verbaasd op en zei: "Nou, God . . . ". Toen realiseerde ik me dat ik iets gezegd had dat misschien merkwaardig was en dat in ieder geval verkeerd begrepen kon worden. Misschien zelfs wel als blasfemie. Laat ik het proberen uit te leggen. 

Bij mij ontstaat een verhaal meestal uit iets kleins: een beeld, een idee, een gedachte, een voorval, een bericht uit de krant, enz. Daaruit ontstaat een fantasie over een reeks min of meer interessante gebeurtenissen of een bijzondere afloop. Daar ga ik dan verder mee aan de gang. Als er een echte verhaallijn ontstaat over mensen die iets beleven dat ik bijzonder genoeg vind, dan ga ik dat proberen verder in te vullen. De personages moeten levensecht zijn, de gebeurtenissen verrassend maar wel passend in het verhaal en ook logisch. En liefst met een slot dat de mensen niet zo maar kunnen raden. 

Als ik in dat stadium ben, gebeurt er iets bijzonders. Tijdens het bedenken, schuiven, schrappen en veranderen ga ik me identificeren met de personages in het verhaal. Ik ga met hen meeleven, maar ik krijg ook het gevoel dat ik als een soort God over hun lot kan beschikken. Ik stort mijn hoofdpersoon bijvoorbeeld eerst in het ongeluk door hem of haar iets heel vervelends te laten overkomen. Vaak maak ik het dan nog moeilijker door nieuwe, bijna onoverkomelijke moeilijkheden en gevaren voor hem of haar te bedenken. En uiteindelijk kan ik beslissen of de hoofdpersoon alle moeilijkheden overwint en weer gelukkig wordt of niet. Ja, dan voel ik mij in mijn eigen fantasiewereld een klein beetje God. 

Maar ik realiseer me ook dat ook ik als "God" in die fantasiewereld niet almachtig ben. Zeker niet. Ik mag namelijk niets doen en bedenken dat in het nadeel is van het verhaal. Niets waardoor het verhaal en uiteindelijk de film voor de kijker minder interessant zal zijn. Dus de enige echte "God" is en blijft de KIJKER.