Als acteurs in films bewegen (lopen, gaan zitten, iets pakken, zich omdraaien, enz.) ziet dat er als het goed is natuurlijk en vanzelfsprekend uit. Het lijkt wel of ze uit eigen vrije wil door het beeld lopen. Alsof ze het ter plekke bedenken. Maar niets is minder waar. Een goede regisseur bedenkt als een choreograaf elke beweging die een acteur maakt. In de beweging zelf kun je namelijk, naast de gesproken tekst, een heel (ander) verhaal vertellen. In ons land wordt hiervoor de term "mise en scène" gebruikt, het in scène zetten van een film of toneelvoorstelling. In Amerika gebruikt men daarvoor de term "blocking". Over blocking heb ik al een keer een blog geschreven en een youtubefilmpje laten zien, Filmhogeschool in nog geen half uur. Maar in de onderstaande film van 8 minuten wordt de blocking van een scene van een film van de meester zelf, Alfred Hitchcock, geanalyseerd en besproken. Als je dat ziet, ontdek je twee dingen. Hoe belangrijk het is om de bewegingen van de acteurs goed te regisseren. En wat het effect is als we zien hoe een genie als Hitchcock dat in de openingsscène van Vertigo, één van zijn beroemdste films, doet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten